Van emotie eten tot spinazie!
Als je, zoals ik, een emotie eter bent is een periode met heel veel emoties erg lastig.
Elke keer het gevoel van, wat zal ik eens pakken, of erger je staat al met een hand in de kast waar het lekkers verborgen is. Dan is het zo ontzettend moeilijk om je hand terug te trekken en de kast te sluiten.
Maar weer even wat gaan doen als afleiding, dat werkt. Toch?
Ja, een poosje, weer loop je richting de kast en je vind jezelf toch wel aardig belachelijk bezig.
Weer bij de kast weg en doorgaan. Best trots ben ik dan als ik zonder iets lekkers wegloop.
Vanavond heb ik weer eetgroep, emotie eten staat pas voor over een paar weken op de lijst.
Ik ga vanavond toch maar even vragen of de eetjuf al tips kan geven.
Heb nu wortels gekocht, mocht ik weer in de verleiding komen pak ik die!
Vanmorgen alweer groenten en fruit wezen kopen voor mijn ontbijt.
Mijn oog viel op spinazie, nu moet je weten dat ik spinazie zo vies vind.
Als kind lustte ik het al niet. Ben het blijven proberen maar is niet mijn ding.
Maar goed het is wel gezond, voor ik het wist lagen er twee zakken spinazie in mijn mandje en ligt het nu hiervoor mij op tafel.
Straks weer sap maken, met spinazie! 😉
Knap hoor! Spinazie… straks ga je t nog lekker vinden! :).
Goed jou contatering van het emo-eten. Herkennen is de helft. Hopelijk heeft ze wat tips vanavond.
En de spinazie maar lekker combineren.
Nou Paola ik zag op de foto al dat je veel bent afgevallen, knap hoor. En wat een leuke blog houd je bij, ik denk dat je heel wat mensen motiveerd om af te gaan vallen.
Ik blijf gelukkig al jaren op hetzelfde gewicht, alleen op het moment val ik veel af omdat ik niet kan eten van de pijn, echt lijnen heeft ook geen zin, want hier in het verpleeghuis wordt er heel vet voor je gekookt.
Maar alle respect voor jou.
groetjes Kim