Vandaag begon voor mij prut.
Gisteren behoorlijk met de neus op de feiten gedrukt.
Het is niet fijn als blijkt dat veel van mijn energie opgaat aan alle ballen in de lucht houden,
aan zorgen dat, voor iedereen binnen het gezin, alles soepeltjes moet lopen.
Ik ga het loslaten. Zoals iemand gisteren tegen mij zei, wat is het ergste dat er kan gebeuren!
Vanmorgen zat ik er nog helemaal in. Tja en het is donderdag dat betekent sporten.
Daar had ik helemaal, maar dan ook helemaal geen zin in.
Auto bij de garage dus Miranda zou me ophalen. Niet gaan was daarom geen optie voor mij.
Eenmaal samen met Miranda in de auto even heerlijk tegen elkaar aan het zeuren geweest ik tegen haar zij tegen mij. Dat was even zo heerlijk aan een half woord hadden we genoeg.

Eenmaal in sportzaal werden we partijtje melig, we hoefden elkaar maar aan te kijken en lagen we helemaal in een deuk.
Ik kon zelfs onze trainer behoorlijk hebben. De mannen, lees oudjes die op donderdag sporten, hadden ons zelfs gemist vorige week. Toch leuk.
Dat maakt het wel leuker hoor als er ook andere leuke mensen trainen.
Na het sporten lekker een broodje gaan eten met Miranda. 😉
We bleven melig was heerlijk. We waren ook blij omdat we een mailtje kregen met daarin de startdatum van het eetgedeelte.
Ik hield een slag om de arm want de vorige keer schreven ze dit ook, heb hen meteen een mail geschreven en ja hoor!!! Het is nog steeds niet zeker omdat ze nog twee mensen nodig hebben.
Even was het blije gevoel weg. Gelukkig waren we nog steeds samen en moesten snel weer lachen.
Al met al toch een blije dag!

A