‘Na de vakantie het gewone leven weer oppakken.’
Dat zei ik altijd na elke vakantie.

Deze vakantie was anders dan vorige vakanties.
Een, ik was nog nooit in Italië geweest.

Twee, het was de laatste vakantie voor mijn operatie. Dus de laatste vakantie dat ik alles kon eten wat ik maar wilde.
En dat heb ik gedaan! Elke morgen ontbijten met volkoren brood en de pasta’s ook die waren volkoren.
Verder heb ik gegeten waar ik zin in had en het gekke is dat het niet eens overdreven veel was.
Maar er van genoten heb ik!

En drie, ik had een hotline met mijn eetgroep.
Wat een fijne groep mensen, en wat steunen we elkaar. Door DIK en DUN.
Zo kreeg ik op vakantie dat er een brief binnen gekomen moest zijn met daarin de afspraak met de chirurg. Maar ja ik zat in Italië!
Buurvrouw, die voor de katten zorgde, gevraagd of zij even wilde kijken of ik ook zo’n brief had.
En ja, 30 augustus mag ook ik op gesprek bij de chirurg.
En 29 augustus beginnen de zeven weken voor  de operatie.
Twee dagen achter elkaar naar Beverwijk, gelukkig ga ik samen met mijn maatje. Zou echt niet weten wat ik zonder haar zou moeten.
Even later ging de hotline chat weer, ze hebben een brief gekregen met alle data erin.
Daar kreeg ik een foto van te zien en wist ik waar ik aan toe was.
Eerste bijeenkomst, donderdag 29 augustus 2013, laatste bijeenkomt eind januari 2015.
En daarna gedurende vijf jaar regelmatig een controle afspraak. Ff slikken maar erg goed.

Om terug te komen op de titel van dit blog, ‘Het gewone leven!’
Misschien is een betere titel, ‘Het nieuwe gewone leven na deze vakantie!’