Je emoties niet meer weg eten… en dan?
Nu ik mijn emoties niet meer weg eet moet ik op zoek naar een vervanger.
Roken? Nee, begin ik niet aan!
Drank? Ja, water! Maar dat bedoel ik natuurlijk niet.
Borduren? Weet je wel wat voor gepriegel dat is?
Vandaag was mijn vervanger…. schoonmaken en opruimen!
Geen slechte vervanger natuurlijk, maar sla dan weer meteen zo door.
Lees;
Goed bezig, Paola!
Maar ik mis een beetje de psycholoog in t hele traject. Degene die je helpt uitzoeken waarom je zo lastig met emoties kunt omgaan. Mijn traject was alles behalve gemakkelijk, maar toen ik eenmaal mijn meganisme begreep, ging het omgaan met emoties op de goede manier. Dus niet als alternatief als een dolle eten, schoonmaken of sporten. Je leert nadenken over wat je voelt en je begrijpt wat er gebeurt als je het ‘voelen’ niet toe laat. Of dit nu verdriet, boosheid of blijheid is. Voelen moet, is essentieel om met dingen om te gaan.
Je krijgt veel meer rust, eigenwaarde en controle en je leert wie je bent en waar je voor staat. Zefls zo veel, dat een operatie niet nodig hoeft te zijn. Zelfs als je een operatie ondergaat, maar niet leert om anders te denken, zal het moeilijk blijven om gebeurtenissen op juiste gevoelswaarde te schatten.
Misschien ben je al bezig met een psycholoog en blog je dit niet om de luchtigheid er in te houden, dat kan natuurlijk ook! Begrijpelijk ook! Je bent inieder geval heel erg op de goede weg! Chapeau!
he muts als je huis helemaal schoon is
en je hebt nog veel emoties
dan heb ik de oplossing
je krijgt mijn sleutel
en dan kan je bij mij in huis beginnen
ik vind het een hele goede optie
wat vind jij 😛
Zeg lekker ding, ik rook, drink en borduur. Wat is daar mis mee??????? :p
Hé lieverd, wij bij mindfulness leren om je bewust te worden van je reacties,ze NIET te veroordelen, en dan een bewuste keus te maken ipv je te laten leiden door je patroon: eten was je oude patroon. Dat nu vervangen door een nieuw patroon dat net zo hard afleidt van wat je weg wil eten schiet natuurlijk niet zo heel hard op (ja, ok, je komt niet aan 🙂 ). Voel, observeer, maar voel het lieve vriendin, dan ontmantel je de dingen ipv ze weer in te wikkelen in nieuwe dingen. Kijk of je gewoon op de bank kunt gaan zitten, hallo kunt zeggen tegen dat gevoel en er met aandacht bij kan zijn. Doe er niets mee, haal adem en ben er bij. En inderdaad, waar is de psychologische begeleiding? Ben het roerend met Angela eens. Knuffel Enneh: je bent goed bezig hoor! Is alleen bedoeld je een (bevlogen) hart onder de riem te steken 😉