Gisteravond was het dan zover eerste bijeenkomst van de eet groep.
Klinkt als de eet club, hahahaha.
Om 18.05 stond ik al bij lieve vriendin op de stoep, en dat terwijl we om 18.15 hadden afgesproken.
Nee hoor, ik was helemaal niet nerveus! Niet voor de groep en de bijeenkomst, wel om het rijden ernaartoe.
Komen we wel op tijd?! Komen we niet in een file?! Krijgen we geen pech?! Verdwalen we niet?!
Nou, over dat soort dingen maakte ik me behoorlijk druk.
Thuis wilde ik alvast de tomtom ingesteld op mijn telefoon, en ja hoor hij wilde het gps signaal niet vinden! Ik kan je vertellen ik word daar echt niet rustig van.
Gelukkig buiten deed ie het wel.
Bij vriendin in de straat auto maar even midden op de weg gezet, want verder geen plek.
Een ouder echtpaar op fiets moeilijk doen, niet te filmen. Ik zei nog netjes, sorry mevrouw en meneer.
Een snauw kon ik krijgen. Vriendin en ik stappen in de auto, komt er een tegenligger aanrijden.
Hij, ja hij zo’n opgeschoten jong, ziet ons instappen dat zul je denken hij wacht wel even. Niet dus tot vlak voor mijn auto reed hij door, moest ik in de achteruit. En dat met mijn al enigszins opgefokte gevoel.
Eindelijk op weg naar Amsterdam, ging heel goed. Het ziekenhuis ligt naast de KFC, dat vonden we wel een teken. Helemaal toen ik een afslag miste en we er nog een keer langs kwamen.
Weer doorgereden, weer niet gestopt.

We lopen het ziekenhuis binnen en het kan niet missen, daar verderop staan een paar dikke mensen, die moeten haast ook wel voor de eet groep komen.
Dat klopte, voorstelrondje gedaan en samen naar boven.
Negen mensen, negen zeer verschillende mensen. De jongste is 18 de oudste 53.
Twee mannen en de rest vrouwen. Toch ook mannen dus.
Twee van ‘onze’ groep waren er niet, totaal met elf mensen dus.
We hebben een voorstelrondje gedaan daarna wegen en weer naar huis, ik was helemaal moe.
Gelukkig heeft lieve vriendin naar huis gereden. Dank je wel lieve vriendin, ben erg blij dat je mee was, XXX.
“Mijn” Miranda was een van die mensen die er niet waren, zij is gisteren aan haar amandelen geholpen.
Sterkte lieve Mier! Ik heb je wel gemist gisteravond.
In een vorig blog schreef ik over de communicatie, over inlogcodes die we hadden ontvangen voor een website. Op deze website staan onder andere de weken met daarbij het onderwerp van die week.
Er staat onder, voordat we beginnen is het fijn als je het eet dagboekje en de vragenlijst invult, dan kunnen we goed advies geven.
Had ik dus netjes gedaan, blijkt dat het internet gedeelte pas aan bod komt na week zes!
Lijkt mij dan logischer dat je de inloggegevens dan pas geeft, toch?
Maar de juf, :-),  zou het bekijken. Vanmorgen had ik al bericht terug, weer bekruipt me dan het gevoel van op school zitten, krijg ik weer nachtmerries van.
Van de vragen op de vragenlijst had ik 3 van de 10 vragen fout, valt reuze mee dus.
Mijn eet dagboek kon ze niet lezen, was is het Japans! Hahaahahaaha.
Vanavond nog maar een keer sturen dan.